Burada tiyatro yönetmeni Konstantin Sergeevich Stanislavsky, oyun yazarı ve öğretmen Vladimir Ivanovich Nemirovich-Danchenko ile bir araya geldi ve sonuç olarak Moskova Sanat Tiyatrosu yaratıldı. Burada Çehov kahvaltı etmeyi severdi, Chaliapin şarkı söyledi, Çaykovski ve Rimsky-Korsakov piyanoda oturdu ...

Restaurant "Slavyansky Bazaar" - içeride ...

Tarihi restoranların arasından geçen yolculuğuna devam eden Rodina, bu efsanevi tesisin önünden geçemedi.

Masada 18 saat

Vladimir Gilyarovsky, "Moskova ve Muskovitler" makalelerinden oluşan koleksiyonunda, Nikolskaya'daki restoranı şu şekilde tanımladı: St. Petersburg bakanlarının kaldığı pahalı odaları olan "şık" Slavianski Pazarı ", Sibirya altın madencileri ve bozkır toprak sahipleri, yüz binlerce dönümlük arazi sahipleri ve ... ve yirmi ruble sayılarla kumar oyunları düzenleyen St. Petersburg hilekârları. " Moskova gazeteci ve yazarı, Slavianski Çarşısı'nın özel statüsünü vurguladı ve burayı şehir merkezindeki tek restoran olarak adlandırdı. Nemirovich-Danchenko onunla aynı fikirde: "Slavyansky Bazar Otelindeki restoran, olduğu gibi, diğerlerinden daha ciddiydi ..."

Burada 21 Haziran (3 Temmuz), 1897'de Nemirovich-Danchenko Stanislavsky ile buluştu. Kahvaltı ve kahve içtiler. Rahat bir sohbet sırasında kahvaltı, sıcak turtalardan ve markalı kızartmalardan sorunsuz bir şekilde öğle yemeğine dönüştü. Buraya "eski Moskova et ekibinin köyü" deniyordu ve her zaman doğrudan sıcak bir tavadan servis ediliyordu. Akşam yemeği için zaman geçti ...

Yeni halk tiyatrosunun kurucularının tarihi toplantısı 18 saat sürdü ve sadece ertesi sabah Lyubimovka'daki Stanislavsky'nin kulübesinde sona erdi.

"Slavianski Pazarı" bir başka kader tanıdıkla da tanınır: özel Mamontov operasının şarkıcısı Fyodor Ivanovich Chaliapin burada imparatorluk tiyatrolarının bir temsilcisiyle buluştu ve onu imparatorluk sahnesinde şarkı söylemeye davet etti.

Ancak başkentin merkezindeki restoran sadece seçkin ziyaretçileri için değil, kendi içinde de ilgi çekicidir.

"Tabağımda biraz ızgara var ..."

Sözleşmeli inşaat işleriyle uğraşan Alexander Alexandrovich Porokhovshchikov, Moskova eyaletinin kalıtsal soylularının yerlisiydi, Yaşam Muhafızları Semenovsky alayında görev yaptı, personel kaptanı rütbesiyle emekli oldu. Toplumdaki itibarı belirsizdi: biri Porokhovshchikov'un enerjisine ve hırsına hayran kaldı, biri ona arama motoru ve konuşmacı dedi. Fakat 1872'de yaptırdığı restoran gibi tarihe geçti.

Porokhovshchikov tarafından tasarlanan Nikolskaya'daki büyük alışveriş ve otel kompleksi, bir otel (günlük maliyeti 1,5 ila 10 ruble olan 68 oda), bir konser ve konferans salonu ve bir perakende alanından oluşuyordu. Başlangıçta otel, avludaki yarım daire biçimli bir ticaret binasına bağlanmıştı. Ve gittikçe daha fazla misafir çekerse, ticaret durgunlaştı. Bu nedenle, 1873'te perakende alanının bir restorana dönüştürülmesine karar verildi. Projenin yazarı mimar A.E. Porokhovshchikov'un daveti üzerine Viyana'dan gelen Weber.

Restoranın görünümü ziyaretçiler üzerinde silinmez bir izlenim bıraktı. Yazar P. D. Boborykin, odanın iç dekorasyonunu şu şekilde tanımladı:

"Salon ... ferahlığı, yukarıdan gelen ışığı, hareketi, mimari detayları ile taşralı ziyaretçileri ve hatta nadiren ziyaret eden Muskovitleri bile hayrete düşürdü. Dökme demirden boyanmış sütunlar ve ortada aşk tanrısı ve bukleler ile çıkıntılı bir platform, kocaman bir devin boşluğunu doldurdu gözlerini kendi üzerlerinde durdurdu ... İkinci katta oval bir şekilde koşan, iskelelerde Rus yazarların büstleri olan bir sıra geniş pencereler, iç perdelerden fayans, kıvrımlı kapılar, platformların açıklıkları, pencereler, merdivenler gibi duvar kağıdını gösteriyordu. su ırmaklarının mırıltıları ... masalarda onları çağırıyor, taze, parlak ütülü çarşaflarla kaplı ... saatin altında süslemeli siyah, arka duvarı tamamen atıştırmalıklarla kaplı ...

Cam tavanın sık sık bağlanması, müessesenin alamet-i farikası haline geldi, dikkat çekti ve komik hikayelerin sebebi oldu. Bunlardan biri Gilyarovsky tarafından yazılmıştır: “Bir keresinde Slavianski Çarşısı'nda iki büyük dolandırıcı kahvaltıda otururken biri diğerine şöyle dedi:“ Bakın, tabağımda barlar var ... Bu ne anlama geliyor? Bu, hapishaneyi geçmeyeceğiniz anlamına gelir! Bir alâmet! "- Ve plaka, cam tavan pencerelerinin bağlarını açıkça yansıtıyordu."

"Vinçler" den önceki kahvaltılar

Slavyanskiy Bazar, Moskova'daki ilk Rus restoranıydı. Bundan önce, restoranlar sadece Fransızlar tarafından açılırdı ve sadece büyük ahşap masaları ve dumanlı tavanı olan hanlar Rus'du. "Slavianski Bazaar" da mutfak da Rus mutfağıydı, ancak servis Avrupa usulü idi. Şef Vladimir Ivanov, Paris'te okudu ve her türlü profesyonel ödül aldı.

"Slavianski Bazaar" ın rengarenk dekore edilmiş iki dilli (Rusça ve Fransızca) menüsü, konukları Rus mutfağının en iyi yemeklerini tatmaya davet ediyor: sterlet, tuzlu kıkırdak ve mantar, botvinya, balık çorbası, yaban turpu ile domuz ve çok daha fazlası. En çok sevilen öğün ise 12.00 - 15.00 arası kahvaltı oldu. Bu sırada tüccarlar milyonlarca işlemi tamamlamak için restorana geldi. Hatta bazıları vinçlerin önünde kahvaltı ederek üçten sonra oyalandı. Konuklar, şampanya ve likörlü kahveden sonra onları istedi: altın turna ile süslenmiş kristal bir sürahi içine mükemmel, pahalı bir konyak döküldü. Böyle bir sürahi 50 rubleye mal oldu - 19. yüzyılın sonunda, bu bir ilkokul öğretmeni için iki aylık maaşa veya bir fabrika işçisinin ortalama üç maaşına eşitti!

Konyak için ödeme yapanlar hatıra olarak boş bir sürahi aldılar. Pek çok Moskova tüccarı "vinç" sürahileri topladı ve miktarlarıyla övündü.

Slavyansky Bazaar'ın lüks büfesinde votka fiyatları da ısırıyor. Moskova restoranlarının çoğunda bir bardak 30 kuruşa mal olurken - en fazla 10 tane atıştırmalık yiyebilirsiniz.

Çeşme - umumi tuvalete

Restoranın çevresinde Trade Rows ve Gostiny Dvor vardı, tüccar aileler yerleşti. 19. yüzyılda burada ofisler ve bankalar ortaya çıktı. Slavyanskiy Bazar'ın iş hayatının önemli bir merkezi haline gelmesi şaşırtıcı değil, Rusya'nın her yerinden tüccarlar ayrı bir ofiste gayri resmi bir ortamda anlaşma yapmak için buraya geldi. Bu iş yapma biçimi iyi bir biçim olarak kabul edildi. Ne yazık ki, devrimin hemen ardından otel harap oldu. Çağdaşların hatıralarına göre sobalar maun mobilyalarla ısıtıldı ve çeşme umumi tuvalete dönüştürüldü. Ancak öfke, Halk Adalet Komiserliği eski otelde kaldığında durdu. Enerji Bakanlığı da burada yer aldı ve 1969'da N.I. Sats.

Restoran ise, Merkez Komite ve Bakanlar Kurulu sorumlu yetkililerinin yemekleri için uzun süre kapalı bir noktaya dönüştü. Aynı zamanda, menü biraz değişti, eski "Slavianski Çarşısı" nın ünlü olduğu Rus mutfağının aynı yemeklerini sundular: Suvorov usulü çorba (patates, soğan ve taze mantarlı mersin balığı), eski Moskova hodgepodge, bisküvili meyve çorbası ...

Slavianski Çarşısı ancak 1966'da tekrar halka açıldı.

21 Aralık 1993'te restoran binasında yangın çıktı. Sadece cephe dekoruna sahip bir tuğla iskelet hayatta kaldı. Bina bugün Müzikal Tiyatro'ya aittir. Eski otelin binasında çalışan Boris Pokrovsky. Nisan 2014'te, restoran binasının restorasyonu için bir proje geliştirilmeye başlandı; tiyatro içinde ikinci bir sahne açmak istiyor.

GILYAROVSKY'NİN RÜYA MENÜSÜ

Sadece üç yemek pişirin - ve "Slavianski Bazaar" ın eşsiz aromasını hissedeceksiniz.

Tuzlu mantarlar
Kavanoz kızartma
Bisküvili meyve çorbası

Tuzlu mantarlar

Malzemeler:1 kg taze mantar için ihtiyacınız olacak: sofra tuzu - iki yemek kaşığı. l. üstsüz; sarımsak - 3 diş; dereotu - birkaç dal; karanfil - 4 çiçeklenme; yaban turpu - 1 sayfa; meşe yaprakları, kuş üzümü, ladin ve funda dalları.

Yemek tarifi:Yıkanmış soyulmuş mantarları bir havlu üzerinde kurutun, kapaklarını bacaklarından kesin, en fazla 0,5 cm bırakarak bir emaye tencere hazırlayın. Tavanın dibine biraz tuz dökün, yarım yaban turpu yaprağı, meşe yaprağı, kuş üzümü, bir ladin dalı ile kaplayın. Safran süt kapaklarının katmanlarını sırayla yerleştirin, her birine tuz ve baharat serpin. Ortayı ve en üstteki tuzlu tabakayı yaprak ve iğnelerle döşeyin, her şeyi yaban turpu yaprağının kalan yarısı ile örtün. Üzerine uygun büyüklükte bir tabak veya tahta daire yerleştirin, temiz gazlı bezle sarın ve baskı uygulayın. İş parçasını 2-3 hafta boyunca 0 C'den düşük olmayan ve 6 C'den yüksek olmayan bir sıcaklıkta serin bir yerde bırakın. Bu süre zarfında mantarlar yerleşecek, suyu, tuzu ve baharatları ıslatacak. Daha sonra hazırlanmış kavanozlara yerleştirilebilir, kaynatılmış kapaklarla kapatılabilir (bu tür iş parçası için rulo kapaklar kullanmamalısınız) ve depoya kaldırılabilir.

Kavanoz kızartma

Malzemeler: herhangi bir et - 200 gr, mantar 100-150 gr, patates - 3-4 büyük parça, soğan - 1 parça, ekşi krema - 2-3 yemek kaşığı. l., hardal - 1 çay kaşığı, tuz, karabiber - tatmak, dereotu - birkaç dal, kırmızı kuş üzümü, yaban mersini, kızılcık - dekorasyon için.

Yemek tarifi: et, mantar ve patates ayrı bir tavada pişirilir. İşlemin daha hızlı ilerlemesi için aynı anda üç tava kullanın. Doğranmış et dilimlerini bir kaseye koyun, tuz, karabiber serpin ve 30-40 dakika marine edin. Orman mantarı kullanırsanız, önce kaynatılmaları gerekir, eğer petrol varsa, hemen bitkisel yağda kesip kızartabilirsiniz. Soğanı mantar olana kadar bir tavaya koyun ve şeffaf olana kadar kızartın, ardından mantarları ekleyin. Altın kahverengi bir kabuk görünene kadar her şeyi kızartın ve ardından hardallı ekşi krema ekleyin. Mantarlı sos kalınlaştığında, içindekileri başka bir kaba aktarın, tavayı yıkayın ve küp şeklinde kesilmiş patatesleri içinde kızartın. Marine edilmiş eti ayrı bir tavada kızartın. İnce dilimler çabuk kızarır. Bitmiş patateslere et ve mantar ekleyin. Her şeyi dikkatlice karıştırın, bir kapakla örtün ve beş dakikadan fazla olmamak üzere kısık ateşte tutun.

Bisküvili meyve çorbası

Malzemeler: su - 1 yemek kaşığı, şuruplu konserve meyveler - 300 g, krema - 1/2 yemek kaşığı, limon - 1/4 adet.

Yemek tarifi:Meyveyi şuruptan çıkarın ve dilimler halinde kesin. Şurubu suyla seyreltin, kaynatın ve soğutun. Doğranmış meyveleri tabaklara yerleştirin, üzerine şurup ve su karışımı dökün, krema, dilimlenmiş limon ve 1-2 buz küpü ekleyin. Bisküvili meyve çorbası servis edin.

Bu mülkün tarihi yüzyıllar öncesine dayanmaktadır. 16. yüzyılda sol taraf çeşitli tüccarlara, sağ taraf ise Kraliçe Anastasia'nın yeğeni Mikhail Nikitovich Romanov'a aitti. Grigory Otrepiev onunla görev yaptı.

1626'da avlu zaten Prens I.M.'ye aitti. Vorotynsky, sonra mirasçılarına, sonra mülk hazineye geçti. 1700 yılında bu avlunun satışı için bir müzayede düzenlendi ve bu avlu Kont Boris Petrovich Sheremetev tarafından satın alındı. Vorotynskys zamanından beri görkemli odalar burada durmaktadır. Kont, cadde boyunca desenli bir çitle bir ek bina inşa etti. 1729'da, on beş yaşındaki Kontes Natalya Borisovna Sheremeteva'nın (1714-1771) İmparator Peter'in arkadaşı Prens Ivan Alekseevich Dolgoruky ile nişanlanması, odalarda muhteşem bir şekilde kutlandı.II ... Yakında Peter II öldü ve Dolgoruky utanç içinde kaldı, ancak gelin ondan vazgeçmedi ve onunla Berezov'da sürgüne gitti. 1738'de kocası idam edildi. Üç yıl sonra Natalia affedildi ve Moskova'ya döndü ve daha sonra rahibe olduğu ve anılarını yazdığı Kiev'e taşındı.

1761'de site, Synod Basımevi tarafından satın alındı. 1777'de harap olan binalar yıkıldı ve mimar Nazarov, kapılı yeni bir ev inşa etti.

1868'de, Sinodal Dairesi, geliri artırmak için bu evi ünlü Moskova geliştiricileri Porokhovshchikov ve Azanchevsky'ye kiralamaya karar verdi. 1869-71'de mimar Roman Gedike, Nikolskaya Caddesi'nde onlar için bir otel binası inşa etti ve avluda yarım daire biçimli bir perakende satış alanı vardı. Farklı yıllarda P.I. Çaykovski, A.S. Suvorin, NA Rimsky-Korsakov, Gleb Uspensky, V.V. Stasov.

1875'te mimarlar A.L. Gun ve P.E. Kudryavtsev halka açık konferanslar ve toplantılar için Rus modeli tarzında "Rus konuşma" salonunu tasarladı. Tarihçiler Pogodin, Popov ve diğerleri burada birden fazla kez konuştu. Bu oda için I.E. Repin, şu anda Moskova Konservatuarı'nda bulunan ünlü "Slav Bestecileri" tablosunu yaptı.

Otelden sık sık eserlerde bahsediliyor: Burada arkadaşı Suvorin'i bir kereden fazla ziyaret etti. Burada "Köpekli Kadınlar" ın ana karakterlerinin tarihleri \u200b\u200bvardı, Trigorin "Slavianski Çarşısı" nda Nina Zarechnaya ile de buluşuyor.

1873 yılında Porokhovshchikov avlusundaki yarım daire şeklindeki oda A. Weber'in tasarımı ile restorana dönüştürüldü. Ünlü "Slavianski Çarşısı" böyle doğdu. Bu restoranda Nemirovich-Danchenko ve Stanislavsky, daha sonra Moskova Sanat Tiyatrosu olacak yeni bir özel tiyatro yaratma fikrini tartıştı.

Devrimden sonra binada bir yemek odası açıldı ve 1966'da bir restoran yeniden açıldı. 1993 yılında yandı. Kalıntıları avluda hala utangaç bir şekilde ağ ile örtülmüştür.

1917'den sonra otele Halk Adalet Komiserliği yerleştirildi. Bir de "İnşaatçılar Sarayı" Mİ. Kalinin ”, Musevi Müzikal Komedi Tiyatrosu. Sonra Enerji Bakanlığı içeri girdi. Yerin tiyatro geleneği, Natalia Sats Çocuk Müzikal Tiyatrosu'nun burada açıldığı 1969'da devam etti. 1979'da Lenin Tepeleri'nde onun için yeni bir bina inşa edildi. Ve onun yeri B.A. tarafından alındı. Hala burada olan Pokrovsky. Tesisin geri kalanı ofisler tarafından işgal edildi.

St. Petersburg bakanlarının, Sibirya altın madencilerinin ve bozkır toprak sahiplerinin, yüzbinlerce dönümlük arazi sahiplerinin ve ... dolandırıcıların ve St. Petersburg dolandırıcılarının yirmi ruble tutarında kumar oyunları düzenlediği, pahalı rakamlara sahip "Slavianski Çarşısı", kaldı. Odalardan geçiş, bireysel ofislerin koridorundan doğrudan restorana yapıldı. Evlen ve evlen.

Slavyansky Bazar sadece bir otel değildi. Birçoğu için kalıcı bir adres haline geldi. Dolayısıyla, patronun Moskova adresi olarak yıldan yıla "Tüm Moskova" dizini Yu.S. Nechaev-Maltsev buraya "Slavianski Çarşısı" adını verdi. Orada ona kalıcı olarak bir oda ayrılmış ve Maiden Field'daki evi 60'larda satılmıştır.

1873'te otelde bir restoran açıldı. Ilya Repin, özellikle onun için "Rus, Polonyalı ve Çek müzisyenleri koleksiyonu" tablosunu yaptı. Halk resmi beğendi, ancak sanatçının arkadaşları onaylamadan tepki gösterdi.

Gerçek başsağlığı dileklerimle, yaşayanların ve ölülerin bu soğuk salçasında, "Slav Pazarı" ile Khlestakov-Porokhovshchikov'un kafasında doğmuş olabilecek gergin bir saçmalığı fark ettim.

Turgenev ve Repin yarım asır sonra bunu bilseydi, bu tuval onurlu bir şekilde Moskova'ya devredilecekti!

Genel olarak, Slavyansky Bazar ilk Rus restoranıydı. Daha önce, bu tür kuruluşlar yalnızca Fransızlar tarafından açıldı ve Rus yemek servisi tavernalarla sınırlıydı. Rus mutfağı ve Avrupa servisi de vardı.

İskelelerde Rus yazarların büstleriyle oval bir şekilde uzanan ikinci katın geniş pencereleri, perdelikler, fayans için duvar kağıdı, figürlü kapılar, platformların açıklıkları, pencereler, içeriden merdivenler gösterdi. Çeşmeli havuz, asfalttaki yumuşamış ayaklara su akıntılarının hafif mırıltılarını ekledi. Yeşilliklerin veya bir yosunlu taş mağarasının varlığına işaret ediyor gibi görünen bir tazelik verdiler. Duvarlar boyunca, koyu kırmızı bir yolculuğun hafif eğimli kanepeleri gözleri yatıştırdı ve taze, parlak ütülenmiş çarşaflarla kaplı masalarda onları çağırdı. Platformun her iki yanına ve sütunlara yerleştirilen daha küçük masalar han hayatını kalınlaştırdı. Saatin altındaki siyah ve süslü bir büfe, arka duvarı kaplayan, her tarafı atıştırmalıklarla kaplı, çok renkli preparatların yerleştirildiği zengin bir laboratuvarın masasına baktı. Ön salonlarda sağda ve solda alacakaranlık vardı. Mavi gömlekler ve kazaklar giymiş hizmetkarlar, bellerinde büzgülü, cesur ve sakin, sessizce paltolarını astılar.

Bu arada, "Slavianski Çarşısı" nın büfesi, güzel yaşamayı arzulayan ancak parası olmayanları cezbetti. Burada 30 kopek için bir bardak votka satın almış (diğer restoranlarda 10 kopekten daha ucuzdur), neredeyse kısıtlama olmaksızın atıştırmalık bir şeyler yiyebilir. Bu nedenle, rublenin bir kısmı kendilerini çöplüğe taşıdı.

K.S.'nin 1897'de "Slavianski Çarşısı" ndaki meşhur buluşmasıydı. ve V.I. Nemirovich-Danchenko. Moskova Sanat Tiyatrosu'nun yaratılmasının başlangıç \u200b\u200bnoktası oldu.

Mimari tarzlar rehberi

Restoran, bilgi birikimiyle de ünlüydü: yemeğin sonunda, 50 ruble konyak sipariş eden müşterilere, vinçlerle boyanmış bir kristal sürahi olan "vinç" sunuldu. Bu nedenle “vinçlerden önce kahvaltı et” sözü ortaya çıktı. Moskova tüccarları "Vinç" topladılar ve sayılarıyla övündüler. Çoğu zaman, sürahiyi kimin alacağına dair ciddi tartışmalar bile alevlendi.

Sovyet döneminde, Natalia Sats yönetiminde dünyanın ilk Çocuk Drama Tiyatrosu burada açıldı.

Slavyansky Bazar restoranı 1966'da yeniden açıldı ve 1993'teki yangına kadar çalıştı. Yeniden yapılanmadan sonra, B.A. yönetimindeki Moskova Devlet Akademik Oda Müzik Tiyatrosu Pokrovsky.

Diyorlar ki ... ... "Slavianski Çarşısı" nın tavanı camdı ve camlar arasındaki bağlar tabaklara yansıdı. Bu birçok batıl inancın doğmasına neden oldu. Örneğin, iki satıcı arasındaki bir konuşma:
- Tabağımda bir çeşit kafes var. Neden? diye sordu.
- Görünüşe göre, hapisten kaçınamazsın, - cevap buydu.