Kartoshka pastası, Sovyet mutfağının ikonik yemeklerinden biridir. Hem restoranlarda hem de öğrenci kantinlerinde servis ediliyor ve ev masasına sık sık misafir oluyor. Bu genel olarak şaşırtıcı değil. Çok zahmetli bir yemek, keklerden, kuru bisküvilerden, krakerlerden kesilmiş parçaların faydalı ve zevkli bir şekilde atılmasını mümkün kılmaz. Ve aynı zamanda (tereyağı, yoğunlaştırılmış süt ve kakao yardımıyla) çok hoş ve akılda kalıcı bir tat elde edin. Bugün bile birçokları için çocukluğun tadı ...
"Patates" için klasik Sovyet tarifi ünlü kitapta bulunabilir. chef's Library serisi (1950'lerin ikinci yarısında yayınlandı):
Ev mutfağında elbette artık ve kırıntı yoktu, bu yüzden onları Yubileinoye kurabiyelerinden veya vanilyalı krakerlerden yaptılar. Tarifler elden ele geçti, her ev hanımı her zamanki gibi kendi elinden gelenin en iyisini yaptı. Örneğin, bu:
Kekler için ihtiyacınız olan: 700-800 gr. kurabiyeler "Jübile", 200 gr. taze tereyağı, 1 kutu yoğunlaştırılmış süt (
GOST'a göre!) 3 yemek kaşığı. çorba kaşığı brendi, votka veya likör, kakao tozu, kuru meyveler, ceviz - tatmak için.
Tereyağını buzdolabından önceden ısınması ve yumuşaması için çıkarın. Kurabiyeleri ince bir kıyma makinesinde kaydırın
bir karıştırıcıda tel raf veya öğütme.
Kurabiyeleri ve tereyağını ufalanana kadar karıştırmak için ellerinizi kullanın. Yavaş yavaş, küçük porsiyonlarda yoğunlaştırılmış sütü dökün, alkol ekleyin,
kurutulmuş meyveler ve kuruyemişler. Pürüzsüz olana kadar her şeyi iyice karıştırın. Hamur kuru değil nemli olmalıdır. Kekleri şekillendirmek-
patates ve kakao tozu içinde yuvarlayın. Birbirlerine çok sıkı olmayan bir tabak koyun, aksi takdirde birbirine yapışırlar. Buzdolabına gönder,
geceleri daha iyi. Sıcak çay, kahve veya bir fincan kakao ile soğuk servis yapın.
Nitekim, bu yemek genellikle SSCB'de biliniyordu. Ama yine de, bu son derece başarılı tarifin nereden geldiğini bulalım. Sonuçta, bu tür yemekler nadiren "yoktan" çıkar. Elbette Rus mutfağında bazı öncülleri vardı.
Bugün internette, "patates" tarifinden bahsedilmesiyle birlikte, "Runeberg keki" denen keki sık sık bulabilirsiniz. Aynı zamanda, tüm ciddiyetle, "patatesimizin" ilk kez onun tarafından icat edildiği tartışılıyor - Fin şair, yazar ve gazeteci Johan Ludwig Runeberg (1804-1877).
Fin kaynakları adlı bu tatlı için bir tarif ver« Runebergin Tortusta "(Runebergintorttu):
100 gr tereyağı / margarin
100 ml toz şeker
1 yumurta
50 gr badem kırıntısı
150 ml öğütülmüş kraker
150 ml buğday unu
1 tatlı kaşığı kabartma tozu
1 tatlı kaşığı kakule
100 ml krem \u200b\u200bşanti
ahududu reçeli, pudra şekeri
su, limon ve portakal suyu, panç
Yumuşak margarini veya tereyağını şekerle köpürene kadar çırpın. Çırparken yumurtayı ekleyin. Kuru malzemeleri karıştırın ve
kütleye ekleyin. Krema ve istenirse biraz yumruk ekleyin. Kek kalıplarını yağlayın ve
Hamur. Yaklaşık 20 dakika önceden 200 derece ısıtılmış fırına koyun. Her pastanın üstüne koyun
biraz ahududu reçeli. Pudra şekerini suyla karıştırın ve elde edilen pudrayı ahududu reçeli etrafında daire içine alın.
Tatiana Solomonik'in mükemmel kitabında benzer bir tarif bulunabilir.:
Yani, ilk
... Sovyet pastası "Patates" pişmiş değil... Ve sadece bisküvi kırıntılarından, kek artıklarından vb. Yapıldı. Kremalı, tatlı krema ile karıştırılmış (bir seçenek olarak - yoğunlaştırılmış süt). Artı - kuru üzüm, fındık ilavesi - kim bilir ne. Fin tarifinde ise unlu mamuller görüyoruz, ısı tedavisi.
Bize itiraz edebilirler - sonuçta, ekmek kırıntıları, kurabiyeler yine de pişirildi. Yani ısıl işlem vardı. Sağ! Sadece SSCB altında önce bitmiş ürüne karıştırma ve Finli yazar - sonra... Hangisi, anladığınız gibi, tariflerdeki temel farklılık hakkında konuşmak için fazlasıyla yeterli.
İkinci.
“Peki, anlaşılacak ne var: önce, sonra. Önemli olan kraker, kurabiye kullanımıdır. Tarifin kilit noktası budur. İşte yeniliği! ”, Rakipler bize söyleyebilir. Ve burada tamamen aynı fikirde değiliz. Çünkü Rus mutfağında tatlı olarak ezilmiş galeta kullanımında hiçbir yenilik yoktur.
İşte Vasily Levshin tarafından 1796'da yayınlanan "Aşçılık, Hizmetkar, Aday ve Damıtma Sözlüğü" nden bir tarif:
Bunun bir tesadüf olduğunu mu düşünüyorsun? Daha fazla göz atalım. 1808'de St.Petersburg'da yayınlanan Cook'un takvimi:
Dahası, "kuru" geleneğin kendisi zaman içinde gelişti ve güçlendi. Ve ezilmiş kurabiyelerle yapılan yemekler gittikçe daha zarif hale geliyordu. P.F. Simonenko'nun 1900'de yayınlanan kitabı, "çavdar krakerleri" nin kullanımı için çok ilginç bir tarif veriyor:
Ama her zamanki "patatese" dönelim. Gördüğümüz gibi, ekmek kırıntılı tüm bu Rus tarifleri hala ondan önemli ölçüde farklı. Bu "Sovyet" eseri gerçekte ne zaman ortaya çıkıyor? Ve tam olarak Sovyet mi?
Bu sorunun cevabı açık değil. Yani, bu tür birkaç cevap var.
Birincisi, "patates" in ortaya çıktığı zaman. Az ya da çok kendinizden emin bir şekilde, onun sözünden daha başlangıçta bahsedebilirsiniz.XX yüzyıl. Unutmayın, bu çok "patates" eski (2-3 günlük) hamur işlerini, bisküvi keklerini vb. Atmak için bir yoldu. Bu bakımdan hiçbir yemek kitabındaXIX yüzyılda tanım gereği giremezdi. O bir aşçılık değildi, sadece dikişli ürünleri kurtarmak için bir "iş kararı" idi.
Bunu desteklemek için Olga Grigorievna Shatunovskaya'nın anılarından bir alıntı sunuyoruz.:
Bakü'de devrimden önce bugünün pastası bir kuruş değerindeydi. Ertesi gün bu pasta yarım kuruş değerindeydi. Üçüncü gün, satılmazsa, üçüncü günün bütün bu kekleri toplandı ve onlardan bir kek-patates yapıldı. "
.
Yani, büyük olasılıkla, sonunda benzer bir yemek belirir.XIX - başlangıçXX yüzyıl. Ve o zamanki "halka açık yemekhanelerde" - tavernalar, kahvehaneler - eski unlu mamullerin "elden çıkarılması" için bir araç olarak görünür, birkaç gündür satılmaz. Tanınmış kuruluşların böyle bir tekniğe boyun eğmedikleri açıktır. Toplu yemekte ne oldu biliyorsun.
Ve aynı zamanda, tesadüfen bu inceliğin "Sovyet" doğasından bahsetmedik. Çünkü Sovyetler Birliği döneminde bu yemek "ikinci sınıftan" (bayat tatlıların kurtuluşu ile ilişkili) bağımsız ve çok popüler bir pasta kategorisine geçti. R. Kengis kazara bunun yapıldığını yazmaz "veçalışma sırasında elde edilen hurdalardan. " Nitekim, bu sorunun gerçekten önemli bir önem kazandığı toplu kamu ikram hizmetlerinde. SSCB'deki her gramın muhasebeye ve kontrole tabi olduğunu unutmayın. Bu nedenle, o Sovyet tarifinde şu ifadeyi görüyoruz: "Bunun için uygun bir yeniden hesaplama yapılmalıdır." Yani "patates", 1930'ların-80'lerin tüm kantin ve restoranlarının aşçıları için sadece bir kurtuluş.
Ama yine de, bu yemek yemek yapmaktan çok daha geniştir. Ve tam olarak sovyet Shatunovskaya O.G. - devrimden önce, Azerbaycan'daki Tüm Birlik Bolşevik Komünist Partisi'nin aktif bir figürü, daha sonra - 37. yılında S. Shaumyan sekreteri tutuklandı, 8 yıl görev yaptı, 60'larda rehabilite edildi - CPC Merkez Komitesi'ne bağlı ÇKP üyesi.
Bu sevilen inceliğin tarihi çok ilginçtir ve yemek pişirmede olduğu gibi, aşırı koşullarda insan zekasının tezahürü ile bağlantılıdır.
Ünlü Fin şairi Johan Ludwig Runeberg (5.2.1804 - 6.5.1877), 19. yüzyılda Finlandiya'da yaşadı. Finlandiya'da 5 Şubat doğum gününde ulusal Runeberg Günü olarak kutlanıyor.
Bu gün, 1900'lerin başında tatil oldu. Bu bir izin günü değil, liputuspaiva, yani. ulusal bayrakların dalgalandığı ciddi bir gün. Dahası, Rusya'da olduğu gibi sadece idari binalara takılmıyorlar. Her Fin bir Finlandiya bayrağı satın alabilir, evinin önüne bir direk dikebilir ve liputuspaiva gününde bayrağı kendi takdirine göre kaldırabilir: Bağımsızlık Günü, Runeberg, Kalevala veya Anneler Günü. Veya kendi doğum gününüzde veya düğününüzde.
Bir zamanlar, dünyanın en ünlü konukları beklenmedik bir şekilde o zamanın ünlü şair Runeberg'in evine geldi. Ancak, misafirleri tedavi edecek hiçbir şey yoktu - çok zengin olmayan Runeberg ailesinin evinde sadece eski kurabiyeler ve biraz içki vardı. Burada, o günlerde, çerezlerin şu anki gibi değil - paketlerde, ancak kuli (çantalarda) satın alındığı, böylece kulenin dibinde çok sayıda kırık kurabiye ve kırıntı olduğu belirtilmelidir. Hostesin yanlışlıkla giren seçkin misafirlere masaya bunu servis etmesi sakıncalıydı. Ve burada Bayan Runeberg aşçılık bilgisini gösterdi.
Kocası şiirle misafirleri eğlendirirken, Bayan Runeberg hızlı bir şekilde bir havanda kurabiye parçalarını öğüttü, ekşi krema, reçel, biraz likör ve patatese benzer yaptığı plastik bir kütle yoğurdu. Üstünü reçelden meyvelerle süsledim. Daha sonra, yaratıcılığının sonucunu evde bulunan tek gümüş tabak üzerine güzelce ortaya koydu ve çok lezzetli olduğu ortaya çıkan yeni bir pasta olarak misafirlere sundu (şimdi ünlü kek “Patates” in bir versiyonunu da böyle aldı). Birbirleriyle yarışan misafirler, yeni bir tatlı için tarif istediler. Zamanla, dahil. ve şair Runeberg'in şöhreti sayesinde, kek tarifi ülke geneline yayıldı.
Daha sonra dünyanın dört bir yanındaki mutfak uzmanları, elindekinden aceleyle çıkardığı Bayan Runeberg'in tarifini geliştirmek için çok çalıştı.
Mutfak deneyleri sırasında, pişirildikten 12-24 saat sonra ısıtılmış bir bisküvinin bu pastanın temeli olarak optimal olduğu ortaya çıktı. Bayan Runeberg tarafından aceleyle icat edilen likör ilavesiyle ekşi krema ve reçel karışımı yerine, her zaman iyi konyak veya rom karışımına küçük bir katkı ile tatlandırılan çeşitli şekerleme kremleri (ekşi krema dahil) kullanmaya başladılar.
19. ve 20. yüzyılın başında dünyaca ünlü ve herkesin en sevdiği pasta "Patates"
Az yenebilir taşıyıcı yağlar kullanılarak hazırlanan ve kesinlikle her türlü kimyasal katkı maddesi E ile doldurulmuş modern endüstriyel bisküvilerin Patates keki yapmak için son derece istenmeyen olduğu konusunda burada uyarılmalıdır.
Ancak "Patates" için kendi ellerinizle yapılan kurabiye veya zencefilli ekmek parçalarını öğütmek mükemmel bir başarı ile oldukça mümkündür.
Harika "Patates" kekleri, iyi ev yapımı zencefilli çöreklerin kurutulmuş kalıntılarından yapılır. (Bu, her türlü az yenilebilir katkı maddesi ile bolca tatlandırılan modern endüstriyel zencefilli ekmek için geçerli değildir.)
Profesyonel aşçılar nadiren zencefilli ürünleri öğütmeyi kullanırlar, çünkü Öğütmeden önce haftalar veya hatta aylar yaşlandırma gerekir (zencefilli ekmek hamurunun bileşimine bağlı olarak). Fırında pişirilmiş bir bisküviyi 12 saat saklamak bir şey, başka bir şey ise özel hazırlanmış zencefilli ürünleri 2-3 ay saklamak ki bu çok pahalı. Sonuçta, Kartoshka keklerinin endüstriyel üretimi, diğer şekerleme endüstrilerinin (bazılarının inandığı gibi) sonuçta ortaya çıkan evliliği üzerinde değil, tam üretim döngüsünde çalışıyor.
Isıtılmış hamurlu bisküvi
400 gr bisküvi hazırlamak için ihtiyacınız olacak:
6 yumurta
6 yemek kaşığı. yemek kaşığı şeker
4 yemek kaşığı. yemek kaşığı un
1 yemek kaşığı. bir kaşık nişasta (patates, mısır veya pirinç)
HAZIRLIK
Hamuru çırpmadan önce fırını 200-220 C'ye ısıtmaya başlayın.
Bir su banyosu hazırlayın: 70-80 C sıcaklıkta 4-5 litre suyu bir leğene veya büyük bir tencereye dökün.
Yumurtaları çırpmak için bir tencereye dökün, toz şeker ekleyin, ısıtmak için bir su banyosuna koyun ve kütle 40-50 C'ye ulaşıncaya kadar sürekli çırpın, ardından su banyosundan çıkarın ve çırpmayı durdurmadan 18-20 C'ye soğutun Aynı zamanda kütlenin hacmi 2,5-3 kat artmalıdır. Daha sonra önceden ölçülmüş unu hemen çırpılmış kütleye dökün ve homojen bir hamur elde edilene kadar yavaşça (köpüğü söndürmemek için) karıştırın ve hemen hazırlanmış yuvarlak veya kare bir kek kalıbına dökün, tereyağı ile yağlanmış ve hafifçe unlanmış veya yağlı kağıtla düzgünce astarlanmış. Kalıbı, yüksekliğinin 2 / 3'ünden daha fazla olmayan hamurla doldurun, yüzeyi bir kaşık veya bıçakla düzeltin.
Özel bir kek kalıbınız yoksa bir kızartma tavası, tencere, güveç veya kalın kağıttan yapıştırılmış ev yapımı kağıt kalıbı kullanabilirsiniz. Tek tek kekleri kesmek için bir pandispanya, kenarları 2,5-4 cm yüksekliğinde bir fırın tepsisine pişirilir.Ayrıca, hamuru yağlı kağıttan yapılmış bir daire veya dikdörtgen üzerine ince bir tabaka (4-6 mm) ile bir tavaya veya fırın tepsisine yerleştirebilirsiniz.
200-220 C sıcaklıkta, 25-40 mm kalınlığında bir bisküvi 35-50 dakika, 10 mm'den daha ince bir bisküvi (yayma şeklinde) - 10-20 dakika pişirilir.
Pişirmenin ilk 10-15 dakikasında hamurlu teneke kutulara bir yerden bir yere dokunulmamalı, çalkalanmamalı veya yeniden düzenlenmemelidir. İnce bir bisküvi tabakasının hazırlığı, üst kabuğun rengine (kahverengileştirilmelidir) ve elastikiyete göre belirlenir - parmağınızla bastırdıktan sonra bisküvi üzerinde bir çukur kalırsa, çukur hemen kaybolursa, henüz hazır değildir - bisküvi pişirilir. Kalın bir bisküvinin hazır olup olmadığı, bisküviye yapıştırılan tahta bir çubukla belirlenir ve hemen çıkarılır - çubuk kuruysa, bisküvi hazırdır.
Birkaç tenekede pişirirken, bunları birbirine yakın yerleştirmeyin. Bisküvinin üst kısmı yanmaya başlarsa (bu yüksek sıcaklıklarda olabilir), üzerini ıslatılmış suyla ve 2-4 kat katlanmış kağıtla örtün.
Pişen bisküvi en az 30 dakika soğutulur, ardından ince bir bıçakla kalıbın iç duvarlarının etrafına çekildiği kalıptan dikkatlice çıkarılır ve ardından kalıp ters çevrilerek hafifçe yukarı kaldırılarak bisküvi kalıptan çıkar. Daha sonra bisküvi, bir bıçak veya rende ile kağıt ve yanmış alanlardan temizlenir. Daha sonra bisküvinin oda sıcaklığında en az 4 saat beklemesine izin verilir ve aromalı şurupla ıslatılması planlanıyorsa en az 7 saat, aksi takdirde kesme sırasında parçalanır.
Çeşitli katkı maddeleri içeren sıcak pandispanya
Fındıklı. Şeker ve yumurta kütlesini çırpma işleminin sonunda, un eklemeden önce 3 çay kaşığı kızarmış, ince kıyılmış veya kıyılmış fındık (ceviz, fındık veya çam fıstığı) ekleyin.
Kakaolu. Aynı şekilde 2 çay kaşığı elenmiş kakao tozu ekleyin.
Limonlu veya portakallı. 0.5 limon veya portakalı rendeyle birlikte rendeleyin ve yukarıda anlatıldığı gibi şeker ve yumurta kütlesine ekleyin.
Sovyet kafeteryaları ve pastanelerindeki en popüler konumları hatırlayalım. Ve hatırlanması gereken bir şey var.
Lezzetli çeşitler
Sovyetler Birliği'nin ayırt edici bir özelliği, her zaman oldukça yüksek kalitede olan oldukça yetersiz bir ürün yelpazesi olmuştur. Aynı şey Sovyet hamur işlerine de atfedilebilir.
Yaşı ne olursa olsun birçok çocuk için mutlulukla eşanlamlı olan keklerdi!
Pastaneden çok az kişi geçebilirdi. Ve sonra kremalı eldivenler, çikolata bulaşmış ders kitapları, yeni bir portföyde parçalara ayrılmış bir kremalı pasta ...
Mevcut sayısız şekerleme ve kahve dükkanı, mutfak ürünlerinin bolluğu ve güzelliği ile göze hitap ediyor, ancak bunlar asla basit ama yüksek kaliteli ve doğal malzemelerden yapılan sıradan Sovyet hamur işleri ile karşılaştırılamaz. O zamanlar kimse gıda boyası ve koruyucuları düşünmedi. Keklerin pişirildiği hamurun türüne göre bisküvi, havadar, muhallebi, amatör (kırıntı), bademli-fındık, kum, şeker ruloları, puf şeklinde alt bölümlere ayrıldılar.
Günümüz üretiminden farklı olarak kek üretimi için hammaddeler birinci sınıf buğday unu, toz şeker ve toz, nişasta, pekmez, tereyağı, tam ve yoğunlaştırılmış süt, yumurta, meyve, meyve dolguları, agar, çikolata, kakao tozu, kuruyemişlerdi. sitrik asit, sofra tuzu, gıda boyaları, vanilin, esanslar, konyak, şarap. Okul büfesinden veya en sevdiğimiz pastaneden aldığımız çocukluk sevincimizi hatırlayalım.
"Napolyon"
Napolyon keki, mutfak-kek ortamında özel bir şık olarak kabul edildi. Lezzetli krema ile kaplı şişman, katmanlı bir eşkenar üçgene benziyordu.
Fiyat 22 kopek.
Ekler Pastası
Tereyağlı krema ve çikolata sırlı pasta, Sovyet döneminin en sevilen ve lezzetli hamur işlerinden biridir.
Güzel karton kutularda satılan kek setleri her zaman bir ekler içeriyordu. Bu kek, muhallebi hamurundan yapılmıştır ve dolgu olarak kremsi veya muhallebi kreması kullanılmıştır.
Ekler 22 kopek.
Küçük sepet
Her yerde satılan ve Sovyet erkek ve kızları tarafından eklerden daha az sevilmeyen bir kum sepeti. Çoğu zaman sepetler kremalı mantarlarla süslendi. Mantar kapakları hamurdan yapılmıştır. Bu şapkalar önce yenildi.
Fiyat 22 kopek.
Pasta "Tereyağı kremalı tübüller"
Lezzetli ve çok basit bir pasta. SSCB'de 1960'larda - 1980'lerde doğan nesil için. - Ağızda eriyen protein kremalı puf ruloları gerçek bir incelikti.
Fiyat 22 kopek.
Kek Patates
Kartoshka pastası, Sovyet mutfağının ikonik yemeklerinden biridir. Efsanevi patates, Sovyet çocuklarının favori lezzetidir. Ekler, sepetler ve tübüllerin yanı sıra sevildi ve sevildi.
Restoranlarda, öğrenci kantinlerinde ve evde servis edildi. Bugün bile patatesler birçokları için çocukluğun tadı ... Bu genel olarak şaşırtıcı değil. Çok zahmetli bir tabak keklerden, kuru bisküvilerden ve krakerlerden kesilmiş parçaların yararlı ve zevkli bir şekilde atılmasını mümkün kılmazdı.
Hemen hemen her Sovyet şehrinde üretilen, başka hiçbir yerde popüler olmayan, konyakla ıslatılmış, en lezzetli ve en sevilen şeydi.
"Patates" adı bu pastayı aldı çünkü patates yumru üzerinde filizler şeklinde beyaz krema ile süslenmişti.
Patates keki pişmemiş. Ve kremalı, tatlı krema (isteğe bağlı olarak - yoğunlaştırılmış süt) ile karıştırılmış bisküvi kırıntılarından, kek artıklarından vb. Artı - kuru üzüm, fındık ilavesi - kim bilir ne.
Ancak gerçek "Patates" kekinin her zaman bisküvi kırıntılarından yapıldığı ve iç kısmının kakao ilavesiz açık renkli olduğu unutulmamalıdır.
16 ila 18 kopek arası fiyat.
Beyaz beze
İki yarımdan oluşan kar beyazı bir pasta. Beyaz çıtır beze parçaları, reçel veya tereyağlı krema ile bir arada tutuldu. Tüm Sovyet kızlarının hayali.
Limonlu kek
En sevdiğim tatlı ikramlardan biri, hafif ekşili limonlu tartlardı. Bu tatlı ikramın tartışmasız avantajı, herhangi bir Sovyet marketinde bulunabilecek en basit ve en uygun fiyatlı ürünlerin kullanılmasıydı.
Fiyat 22 kopek.
Somunlu kum halkası
Bir Sovyet okul çocuğu veya öğrencisi için mükemmel bir öğleden sonra atıştırması, fındıklı bir kum halkasıdır. Aynı tadı elde etmek için Sovyet aşçıları sadece fıstık kullandı! Üzeri fındık kaplı dalgalı bir kabuk hem çay hem de sütle yenebilir.
Kurabiye halkası - 8 kopek.
her işte usta
Sovyet vatandaşları halka açık yemek işletmelerinin gerisinde kalmadı. Havadar ekler, lezzetli kekler, hamur işi patatesler ... Annelerimizin ve anneannelerimizin nasıl pişirileceğini bilmedikleri! Hostesler kendi başlarına lezzetli başyapıtlar yapmayı tercih ettiler. Tarifler "Aşçılık" koleksiyonundan alınmıştır. Bu kitap hemen hemen her evde mevcuttu. Pasta nasıl yapılır, kek pişirilir, kek süslenir. Bu kitapta neredeyse tüm sorular cevaplandı.
Genç aşçılar
Annelerin kanatlarda kızları vardı. Ayda bir bütün sınıf tarafından kutlanan ünlü "Doğum Günü Günlerini" hatırlayın. Özellikle bu okul çay partileri için kızlar evden ev yapımı tatlılar getirdiler.
Ev ekonomisi dersleri de vardı. Kızlar ayrıca üzerlerine kek yaptılar. Bu tür derslerin sonunda biz çocuklar çay içmek için onları ziyarete geldik!
Yeni nefes
Bugün çok şey değişti. Koruyucular, iyileştiriciler, dengeleyiciler, tatlar ... ve artık bisküvi kekleri ve hamur işleri, kremalı puf tüpleri ve sepetler, basit bisküviler, meyve suyu, cevizli kekler, süzme peynir kremalı muhallebi halkası ve çok daha fazlası yok ... Ama insanların Sovyete ilgisi mutfak "mirası" ortadan kalkmaz. Ve tekrar tekrar eski tariflere dönüyoruz.
Favori güzellikler
Yani okulumuzun buluşmalarının en sevdiği lezzetler arasında "tatlı sosis" vardı. Hazırlanması kolay ve hızlıydı. Yemek pişirmek için çeşitli tatlı bisküviler kullanılmıştır. Bu yemek için birçok tarif vardı. Ve işte onlardan biri. Aşçılık dersinden biri.
Malzemeler (8-10 porsiyon için):
- çerezler "Yubileinoe" (veya diğer) - 750-800 g;
- yoğunlaştırılmış süt - 1 kutu (400 g);
- tereyağı - 200 g;
- kakao tozu - 3 yemek kaşığı. kaşıklar;
- konyak - 3 yemek kaşığı. kaşıklar.
Hazırlık:
Önceden buzdolabından tereyağı ve yoğunlaştırılmış sütü çıkarın ve birkaç saat oda sıcaklığında bırakın. Kurabiyeleri ellerinizle küçük parçalara ayırın, yoğunlaştırılmış sütle karıştırın, ardından tereyağı, kakao ve konyak ekleyin ve iyice karıştırın. Masanın üzerine bir tabak pişirme kağıdı veya folyo koyun ve hazırlanan kütleyi dikdörtgen bir slayt şeklinde kenara koyun. Uzun bir silindir şeklinde sarın, tüm uzunluğu boyunca ellerinizle düzleştirin ve selofanı veya folyoyu kenarlarından (şeker gibi) bükün.
Servis yapmadan önce buzdolabında birkaç saat soğutun ve yuvarlak dilimler halinde kesin. İstenirse, kurabiye kütlesine yarım bardak doğranmış fındık ve 100 gram doğranmış kuru erik ekleyebilirsiniz.
Bu sevilen inceliğin tarihi çok ilginçtir ve yemek pişirmede olduğu gibi, aşırı koşullarda insan zekasının tezahürü ile bağlantılıdır.
Ünlü Fin şairi Johan Ludwig Runeberg (5.2.1804 - 6.5.1877), 19. yüzyılda Finlandiya'da yaşadı. Finlandiya'da 5 Şubat doğum gününde ulusal Runeberg Günü olarak kutlanıyor.
Bu gün, 1900'lerin başında tatil oldu. Bu bir izin günü değil, liputuspaiva, yani. ulusal bayrakların dalgalandığı ciddi bir gün. Dahası, Rusya'da olduğu gibi sadece idari binalara takılmıyorlar. Her Fin kendi takdirine bağlı olarak bir Finlandiya bayrağı satın alabilir, evinin önüne bir direk dikebilir ve liputuspaiva bayrağını kaldırabilir: Bağımsızlık Günü, Runeberg, Kalevala veya Anneler Günü. Veya kendi doğum gününüzde veya düğününüzde.
Bir zamanlar, dünyanın en ünlü konukları beklenmedik bir şekilde o zamanın ünlü şair Runeberg'in evine geldi. Ancak, misafirleri tedavi edecek hiçbir şey yoktu - çok zengin olmayan Runeberg ailesinin evinde sadece eski kurabiyeler ve biraz içki vardı. Burada, o günlerde, çerezlerin şu anki gibi değil - paketlerde, ancak kuli (çantalarda) satın alındığı, böylece kulenin dibinde çok sayıda kırık kurabiye ve kırıntı olduğu belirtilmelidir. Hostesin yanlışlıkla giren seçkin misafirlere masaya bunu servis etmesi sakıncalıydı. Ve burada Bayan Runeberg aşçılık bilgisini gösterdi.
Kocası şiirle misafirleri eğlendirirken, Bayan Runeberg hızlı bir şekilde bir havanda kurabiye parçalarını öğüttü, ekşi krema, reçel, biraz likör ve patatese benzer yaptığı plastik bir kütle yoğurdu. Üstünü reçelden meyvelerle süsledim. Daha sonra, yaratıcılığının sonucunu evde bulunan tek gümüş tabak üzerine güzelce ortaya koydu ve çok lezzetli olduğu ortaya çıkan yeni bir pasta olarak misafirlere sundu (şimdi ünlü kek “Patates” in bir versiyonunu da böyle aldı). Birbirleriyle yarışan misafirler, yeni bir tatlı için tarif istediler. Zamanla, dahil. ve şair Runeberg'in şöhreti sayesinde, kek tarifi ülke geneline yayıldı.
Daha sonra dünyanın dört bir yanındaki mutfak uzmanları, elindekinden aceleyle çıkardığı Bayan Runeberg'in tarifini geliştirmek için çok çalıştı.
Mutfak deneyleri sırasında, pişirildikten 12-24 saat sonra ısıtılmış bir bisküvinin bu pastanın temeli olarak optimal olduğu ortaya çıktı. Bayan Runeberg tarafından aceleyle icat edilen likör ilavesiyle ekşi krema ve reçel karışımı yerine, her zaman iyi konyak veya rom karışımına küçük bir katkı ile tatlandırılan çeşitli şekerleme kremleri (ekşi krema dahil) kullanmaya başladılar.
Böylece 19. ve 20. yüzyılın başında dünyaca ünlü ve herkesin en sevdiği pasta “Patates” ortaya çıktı.
Az yenebilir taşıyıcı yağlar kullanılarak hazırlanan ve kesinlikle her türlü kimyasal katkı maddesi E ile doldurulmuş modern endüstriyel bisküvilerin Patates keki yapmak için son derece istenmeyen olduğu konusunda burada uyarılmalıdır.
Ancak "Patates" için kendi ellerinizle yapılan kurabiye veya zencefilli ekmek parçalarını öğütmek mükemmel bir başarı ile oldukça mümkündür.
Harika "Patates" kekleri, iyi ev yapımı zencefilli çöreklerin kurutulmuş kalıntılarından yapılır. (Bu, her türlü az yenilebilir katkı maddesi ile bolca tatlandırılan modern endüstriyel zencefilli ekmek için geçerli değildir.)
Profesyonel aşçılar nadiren zencefilli ürünleri öğütmeyi kullanırlar, çünkü Öğütmeden önce haftalar veya hatta aylar yaşlandırma gerekir (zencefilli ekmek hamurunun bileşimine bağlı olarak). Fırında pişirilmiş bir bisküviyi 12 saat saklamak bir şey, başka bir şey ise özel hazırlanmış zencefilli ürünleri 2-3 ay saklamak ki bu çok pahalı. Sonuçta, Kartoshka keklerinin endüstriyel üretimi, diğer şekerleme endüstrilerinin (bazılarının inandığı gibi) sonuçta ortaya çıkan evliliği üzerinde değil, tam üretim döngüsünde çalışıyor.
Yanıtlar mutfak tarihçisi, yazar Pavel Syutkin:
- Bugün internette "Patates" tarifi ile birlikte "Runeberg keki" denen keki bulabilirsiniz. Aynı zamanda, tüm ciddiyetle, tatlımızın ilk olarak onun tarafından icat edildiği iddia ediliyor - Fince şair Johan Runeberg tarafından ya da karısı Fredrika.
Ancak bu tarifler arasındaki fark dikkat çekicidir. Sovyet hamur işi "Patates" pişirilmedi. Ve bir seçenek olarak yoğunlaştırılmış süt ile kremalı, tatlı krema ile karıştırılmış bisküvi kırıntıları ve kek artıklarından yapılmıştır. Elde edilen kütleye, şekerlemeciler kuru üzüm, fındık - kim ne şekilde eklediler. Fin tarifinde, tam tersine, ürünün pişirme, ısıl işlem gördüğünü görüyoruz.
20. yüzyılın başında Rusya'da çocukluğumuzdan aşina olduğumuz bir tarife benzer bir şeyle karşılaşıldı. Ancak o zaman bu "Patates" eski hamur işlerini ve bisküvi keklerini atmanın bir yoluydu. Bu bakımdan 19. yüzyılın hiçbir yemek kitabına tanımı gereği dahil edilememiştir. O bir aşçılık değildi, ancak süresi dolmuş ürünleri o zamanlar "halka açık yemekhanelerde" - tavernalarda, çay evlerinde - kurtarmak için böyle bir iş kararı.
Ve tatlıya basit bir nedenle "Patates" denmeye başlandı. Farklı içerikleri maskelemek için kek, kakao tozu ile ıslatıldı. Bu da ona bir patates yumruğunun kahverengi görünümünü verdi. Bu pastayı bulabilecek olanın adı ne yazık ki bize ulaşmadı.
Sovyetler Birliği'nde, bayat tatlıların kurtuluşu ile ilişkilendirilen "ikinci sınıf" bir tatlıdan "Patates", bağımsız ve inanılmaz derecede popüler bir pasta kategorisine giriyor. Meşhur şekerlemeci Kengis "çalışma sürecinde elde edilen hurdalardan" yapıldığını yazar. SSCB'deki her gramın muhasebeye ve kontrole tabi olduğunu unutmayın. Yani “Patates”, 1930'ların-80'lerin tüm kantin ve restoranlarının aşçılarının kurtuluşudur.
Ama yine de, bu yemek yemek yapmaktan çok daha geniştir. Şüphesiz, akut bir yiyecek kıtlığı yaşayan Sovyet mutfağının şüphesiz bir arkadaşıdır. Anılar boris Pasternak Zinaida Nikolaevna'nın karısı1941 sonbaharına ilişkin olarak bunu çok net bir şekilde vurgulayın. 7 Kasım'daki tatil için ... kek pişirmeyi başardı! “Stokta sadece çavdar unu vardı ve onunla bütün gece her türlü numuneyi yaptım. Sonunda, bir tavada fazla pişirdim, dövdüm, yumurta, bal ve beyaz şarap ekledim ve lezzetli bir patates keki olduğu ortaya çıktı - bu, Zinaida Nikolaevna'nın bıraktığı bu tatlıya ait açıklama.
Johan Ludwig Runeberg (1804-1807), İsveççe ulusal romantik içerikli şiir yazan İsveç kökenli bir Fin şairidir. En çok bu döngünün şiirlerinden biri olan "Teğmen Stol'un Hikayeleri" döngüsü ile tanınır - "Bizim Ülkemiz" daha sonra Finlandiya'nın marşı oldu.
